ýapbyldak ýap‧byl‧dak

  1. Pes äheň bilen aýdylýan, ýapbyldaň.

    • Kimdir-de biri öz öýüniň işiginde ýapbyldak heň çekip hiňlenýärdi, tamdyrynyň taňňyldysy eşidilýärdi. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)

    • Olaryň biri hoş labzy bilen ýapbyldak heňden aýdym aýtmaga başlady. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)

    • Garrylar tirseklerini assyga goýdular we ýapbyldak gürrüňe başladylar. (N. Saryhanow, Saýlanan eserler)

  2. Çyplaň.

    • Heniz zerlenmän, ýapbyldak keçe astynda bolmaklaryna garaman, dört aýaklarynyň üstünde dek durup bilmeýärdiler. («Sowet edebiýaty» žurnaly)

  3. Ulagy gaty däl-de, öz ýöreýşirägine sürüş, maýdalyna ýöreýiş.

Ýazuw düzgüni

Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -rak goşulmasy goşulanda, sözüň soňundaky dymyk çekimsiz degişli açyk çekimsizine öwrülýär.

Meselem ýapbyldak - ýapbyldagy.