ötürmek ö‧tür‧mek işlik

  1. Geçirip goýbermek, üsti bilen ýa-da içi bilen äkitmek.

    • Harytlary Russiýanyň içinden ötür-de, Ýewropa ýetir. (M. Ibrahimow, Ol gün geler)

  2. Bir zadyň içinden geçirmek.

    • Ol ertir irden ejesi we kakasy bilen hoşlaşyp, düwünçekli ýaglgyna taýagy ötürip egnine atdy-da, Gyzyl Goşun gullugyna kabul edilýän punkta ugrady. (A. Durdyýew, Saýlanan eserler)

  3. Bir zada ikinji bir zady geýdirmek, ildirmek.

    • Barmaklara ýüzük ötürmek.

  4. Belli bir wagty geçirmek.

  5. Iş başarjaňlyk we ş. m. taýdan birinden artdyrmak, öňe geçmek.

    • Elbetde degýär, ýoldaş Sähedow! Ogul öz kakasyndan ötürip barýar. (G. Muhtarow, Pýesalar)

göz öňünden ötürmek

seret göz

  • Geljekleriň göz öňünden ötürip, Gürrüň-durmuş gurmaklyga ýetişdi. (R. Seýidow, Bagtlylar)


Duş gelýän formalary
  • ötürdi
  • ötürdik
  • ötürdim
  • ötüren
  • ötürendigini
  • ötürenem
  • ötürenimizden
  • ötürer
  • ötürerdiler
  • ötüresim
  • ötürip
  • ötüripdir
  • ötürjek
  • ötürme
  • ötürmegiň
  • ötürmek
  • ötürmekçi
  • ötürmeli
  • ötürmäge
  • ötürsem
  • ötürsin
  • ötürýär