çen çen at

  1. Güman etmeklik, çak.

    • Ýoldaky ýylpyldaşýan merjenler, ony wasp etmäge ýetmez her çenler. («Mydam taýýar» gazeti)

    • Durdymyrady çen ýüzüni ýarymçyk açdy. (N. Saryhanow, Saýlanan eserler)

  2. Takmyn, takmynan.

  3. seret çenli

    • Şu çaka çen biz ümsüm durduk, ema şu gün men onuň bilen gürleşmäge başlaryn. (A. S. Puşkin, Saýlanan eserler)

çenden artyk

seret artyk

  • Garry ene öz agtyjagyny çenden artyk söýýärdi. (A. Gowşudow, Eserler)

çenden çykmak

Hetden aşmak, gaty gitmek.

  • Ýagşy ýigit, sen çenden çykýarsyň!

Duş gelýän formalary
  • çen-de
  • çende
  • çenden
  • çendi
  • çendir
  • çene
  • çenedi
  • çenem
  • çeni
  • çenim
  • çenimden
  • çenime
  • çenimem
  • çenimiz
  • çenin
  • çeninde
  • çeninden
  • çenindäki
  • çenine
  • çenini
  • çeniniň
  • çeniň
  • çeniňden
  • çeniňi
  • çenlem
  • çenler
  • çenlerem
  • çenleri
  • çenleriň
  • çenli
  • çenlidi
  • çenlidir
  • çenlileri
  • çenlimi
  • çenlimiş
  • çenlisi
  • çenlisine
  • çenlisini
  • çenlisiniň
  • çensiz
Sözlük geziji