çapawul ça‧pa‧wul

  1. Ýörite berilýän adam, wekil.

    • Oba bir çapawul iberdiler.

  2. Talaňçylyk, çapawulçylyk bilen meşgul bolýan adam, talaňçy.

    • Mongol çapawullaryna ýol bermedim. (A. Gowşudow, Mähri-Wepa)

    • Onuň çapawullary ýüz adam dagy bardyr, belki, köp hem bolaýmasa! (A. P. Çehow, Saýlanan eserler)


Duş gelýän formalary
  • çapawula
  • çapawuldyr
  • çapawullary
  • çapawullaryna
  • çapawullaryň
  • çapawullyk