çalarmak ça‧lar‧mak işlik

[ça:larmak]

  1. Çal bolup başlamak, çal reňke öwrülip başlamak.

    • Egnindäki palto çalaryp görünýärdi, bagananyň reňki çalarypdyr.

  2. Saç, sakgal agaryp başlamak garrap başlamak, ýaşyň könelişmek.

    • Bu iki barýan aýalyň biri saçy çalaran garaýagyz aýaldy. (A. Durdyýew, Saýlanan eserler)

    • Bize gelen, çalaryp başlan adamdy.


Duş gelýän formalary
  • çalaran
  • çalarany
  • çalardy
  • çalardyk
  • çalardym
  • çalardyňyz
  • çalarmak
  • çalarman
  • çalarsa-da
  • çalarsam
  • çalaryp
  • çalarypdy
  • çalarypdyr
  • çalarypsyň
  • çalarýar