[zehi:n]
Akyl ýetirmeklik taýdan adamda bar bolan tebigy ukyp, talant.
Watanymyzyň pajarly ösüşine jany-teni bilen guwanýan her bir ýazyjynyň döredijilik zehini joşman durup bilmez. («Sowet edebiýaty» žurnaly)
Öwretjek bolup, biderek jan çekmek, bir zada gaharyňy getirmek, käýinmek.
Olar zehinlerini ýakýarlar. (A. Gowşudow, Eserler)
Ýalňyş barada habar ber Söz hödürle
Sözlükde tapmadyk sözüňizi bize hödürläň we biz onuň düşündirişini tapmaga synanyşarys.