ybadat y‧ba‧dat

[yba:dat]

Dini söz Bir «keramata» ýüzlenme we şonda okalýan doga.

  • Ol ýüzüni kybla tutup, ybadata başlady. (M. Ibrahimow, Ol gün geler)

  • Ol ybadat edilýän ýerlere baryp görýärdi. (A. S. Puşkin, Saýlanan eserler)

  • Adamlar özleriniň iň gowy geýimlerini geýip, gündiz ybadatyna gidýärdiler. (M. Gorkiý, Ene)


Duş gelýän formalary
  • ybadata
  • ybadatlar
  • ybadatlary
  • ybadatlarymam
  • ybadatlaryna
  • ybadatlaryndan
  • ybadatlaryny
  • ybadatyna
  • ybadatynyň