urnamak ur‧na‧mak işlik

  1. Geýime we ş. m. urna etmek, urna urmak, urna tikmek.

  2. Göçme manyda Goşmak, birikdirmek.

    • Eger olary hem onuň üstüne urnasaň, onda size bäşden biri däl-de, altydan birini bermeli. (M. Ibrahimow, Ol gün geler)


Duş gelýän formalary
  • urnady
  • urnadyklary
  • urnaly
  • urnalyň
  • urnan
  • urnansoň
  • urnany
  • urnap
  • urnasaň
  • urnaý