tirkelmek tir‧kel‧mek işlik

  1. Bir zadyň yzyna berkidilmek; goşulmak.

    • Tozanly köçeler bilen iki at tirkelen janly paýtunda gelýän gyrmyzy donly, ak telpekli adamlar geçip giderdiler. (A. Gowşudow, Powestler we hekaýalar)

    • Onuň yzyna iki sany senokos tirkelgi. (N. Pomma, Taýlak hyzzyn)

  2. Biriniň yzyna eýermek, yzyna düşmek, goşulyşyp gitmek.


Duş gelýän formalary
  • tirkeldi
  • tirkelen
  • tirkelensoň
  • tirkelip
  • tirkelipdi
  • tirkelipdir
  • tirkelýän
  • tirkelýär
  • tirkelýärler