[ta:bak]
Içine nahar goýup iýmek üçin ulanylýan gap.
Şol taýdan bir tabak palaw getirip, özi meniň bilen bile oturyp iýdi. (Myraly)
Bahar kitapdan gözüni aýyrman, bir gapdalynda tabak dolup duran özümden ýeke-ýekeden ýolup agzyna atýardy. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)
Göçme manyda Nahar.
Olara baran badymyza, öňümize tabak geldi. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)
Ol tabak çekilýänçä, özüne bir güýmenje tapdy. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)
Atbaşçylary uzak saklaman, taýyn bolup duran nahary guýdular-da tabak çekdiler. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)
Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -rak goşulmasy goşulanda, sözüň soňundaky dymyk çekimsiz degişli açyk çekimsizine öwrülýär.
Meselem tabak - tabagy.
seret iýmek
Nähili olar bilen bir tabakdan nahar iýerin?! (B. Kerbabaýew, Aýsoltan)