tüýtmek tüýt‧mek işlik

  1. Bulaşygyny açmak, saýylan ýaly etmek, ýolmalamak (pagta, ýüň hakynda).

    • Aýallarymyz bolsa uzak gijesi bilen oturip, baýlaryň çüprek ýüňlerini tüýderdiler, ondan haly, gulaç, dolak dokaýardylar. (N. Saryhanow, Saýlanan eserler)

    • Ýorgana salmak üçin ýygnap ýören ýarym halta çöprek ýüňüni tüýdüp çykdy, ony saýdy, ýorganyna salaýmaly etdi. (A. Durdyýew, Saýlanan eserler)

  2. Geýip köneltmek, ýyrtmak, ýolmalamak.

    • Durdugyça golaý gelýär ýigide, Geýmin çöp tüýdüpdir meňzedip ýüňe. (Çary Aşyr, Poemalar)

Ýazuw düzgüni

Ýöňkeme bilen üýtgände ikinji bogunda ü eşidilen ýerinde ýazylýar. Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -ýär goşulmasy goşulanda, sözüň soňundaky dymyk çekimsiz degişli açyk çekimsizine öwrülýär.

Meselem tüýtmek - tüýtmekdüm, tüýtmekdüň, tüýdýär.


Duş gelýän formalary
  • tüýden
  • tüýderdiler
  • tüýderin
  • tüýdüp
  • tüýdüpdir
  • tüýdýän
  • tüýtmek
  • tüýtmäge