sypynmak sy‧pyn‧mak işlik

Bir zatdan birneme boşaşmak, eliňi boşadyp bilmek, maý tapmak.

  • Men özüm hem aýlanyp gelmekçi, emma zerur işlerden hiç sypynyp bolanok. (G. Kulyýew, Köpetdagyň aňyrsynda)

göz sypynmak

seret göz

  • Gözüň sypyndygy, ýalan sözleýär. («Sowet edebiýaty» žurnaly)


Duş gelýän formalary
  • sypynan
  • sypyndygym
  • sypynmaga
  • sypynsa
  • sypynsak
  • sypynsam
  • sypynyp