syn syn at

[sy:n]

  1. Birine ýa-da bir zada bolan gözegçilik, gözden geçiriş.

  2. Bir zat barasynda ýazuw üsti bilen berilýän baha.

    • Menem seniň şu ýazan synyňy goltugyma saldym. («Tokmak» žurnaly)

synyň oturmak

Göwnüňe jaý bolmak, göwnüň ýetmek.

  • Meniň oňa synym oturýar. (N. Saryhanow, Saýlanan eserler)


Duş gelýän formalary
  • syna
  • synady
  • synadyr
  • synam
  • synda
  • syndaky
  • syndan
  • syndanam
  • syndy
  • syndygy
  • syndymy
  • syndyr
  • synja
  • synlar
  • synlara
  • synlarda
  • synlardy
  • synlardyk
  • synlardylar
  • synlardym
  • synlarmy
  • synlary
  • synlaryn
  • synlarynda
  • synlaryny
  • synlarynyň
  • synlaryň
  • synlaryňyz
  • synly
  • synmyş
  • syny
  • synym
  • synymdan
  • synymyza
  • synymyzy
  • synyna
  • synynda
  • synyndan
  • synyny
  • synynyň
  • synyň
  • synyňy
  • synça