sogdurmak sog‧dur‧mak işlik

[so:gdurmak]

  1. Bogunlary, sesleri uzun çekip, süýkdürip geplemek, gygyrmak.

    • Jarçy seseni uzyn sogduryp, alaýabysyny seňkildedip geçip gitdi. (A. Gowşudow, Powestler we hekaýalar)

  2. Dowamly uzyn ses etmek.

    • Nirededir uly obanyň içinde bir ýerde enesi ýaban çöken bir köşejigiň sogduryp bozlaýan näzik sesi gulaga gelýärdi. («Sowet edebiýaty» žurnaly)


Duş gelýän formalary
  • sogdurdy
  • sogduryp