sahap sa‧hap

[saha:p]

Kitabyň, depderiň we ş. m. galyň kagyzdan, kartondan edilen daşy, jilt.

  • Çagalar üçin niýetlenip çykarylan kitaplar sahabyndan başlap, tä içindäki her bir suratlaryna çenli owadan bezelmelidi. («Sowet edebiýaty» žurnaly)

Ýazuw düzgüni

Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -rak goşulmasy goşulanda, sözüň soňundaky dymyk çekimsiz degişli açyk çekimsizine öwrülýär.

Meselem sahap - sahaby.


Duş gelýän formalary
  • sahaba
  • sahabyn
  • sahabyna
  • sahabynda
  • sahabyndan
  • sahabyny
  • sahabynyň
  • sahabyň
  • sahaplary
  • sahaply