[sabyr-ta:kat]
seret sabyr-karar
Ýaňky garagözelek ýigitde hem sabyr-takat galmady. («Sowet edebiýaty» žurnaly)
Maşynlaryň gelip ýeterine sabyr-takady ýetmän ol portsigaryny çykaryp çilim otlandy. («Kolhoz günleri»)
Sabyr-takadymy alyp elimden, ýatsam-tursam peýda bolduň düýşümde. (N. Pomma, Saýlanan eserler)