[pagyş-pa:ra]
Bölek-bölek bolup dargamak, böleklere bölünmek, döwülmek.
Pagyş-para bolanda gözel-gözel ymarat, Soýuzyň ähli künji doganlyk goly uzatdy. (Ž. Ilmyradow, Aýgün)
Süňňüň gowşamak özüňi ýitirmek, halys ysgyndan gaçmak.
Artygyň sesi aýnanyň gulagyna ilende, özüni bir hili pagyş-para eräp barýan duýdy. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)
Ol ony görende, pagyş-para ereýärdi, howanyň çytasunlygyna garaman derleýädi. (B. KerbabaýewAýsoltan)
Eräp suw bolup akmak.
Häzir welin onuň ähli höwesi, nowruz gününiň gary ýaly pagyş-para eredi. («Sowet edebiýaty» žurnaly)