[na:mys]
Umumy hormata laýyk bolan, ahlaklylyk, ýokary mertebä eýe bolan wyždan.
Namys hemme zatdan öňdedir. (A. P. Çehow, Saýlanan eserler)
Watanyň namysyny goramak.
Ar, utanç, haýa-şerim bilen baglanyşyklyk bolan duýgy.
Şol barada Artygyň namysynyň özüniňkiden öteräkdigini ýadyna saldy. Seniň aryň, seniň namysyň -- meniň namysym. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)
Bir zady utanç hasap etmek, peslik bilmek.
Babahan öz gyzyny bir garyp guluna bermegi özüne namys bilýär. («Edebiýat»)
Men şonuň ýaly ilden çykan mülhit bilen sud öňünde durmagy özüme namys bilýärin. («Sowet edebiýaty» žurnaly)
Aýyp bilmek, çekinmek, utanmak.
Hakymyzyň köýenine bir neme namys edýändiris. (A. Gowşudow, Mähri-Wepa)
Biabraý etmek, abraýdan düşmegine sebäp bolmak.
Sen biziň kolhozymyza namys getirdiň. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)
Dilini gysga etmek, betnam etmek, masgara etmek, erbet utandyrmak.
Hiç wagt namysa goýmadym seni. («Sowet edebiýaty» žurnaly)
Abraýdan düşmegine sebäp bolmak, betnam etmek, biabraý etmek, mertebesini pese gaçyrmak.
Aýgülüň ilki söýgüsiniň şowsyzlygy Annatuwagyň namysyna degen bolsa, onuň ýaňadan gaýtalanmagyna ol çydap biljek däldi. («Sowet edebiýaty» žurnaly)
El degirmek, zorlamak.
Mertebesini peseltmek, hatyrasyny aşak düşürmek, masgara etmek.
Soňa bakan perileriň namysyny depelamäge başlapdyrlar. (N. Pomma, Sebäbini soň bildim)