nahal na‧hal

Erik, tut, nar we ş. m. ösümlikleriň ýaşajyk kökli çybygy.

  • Siziň taýýarlan üzüm nahallaryňyzy hem başga täze eken agaçlaryňyzy görmäge geldim. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)

  • Nahal ekiljek çukurlar ozaldan taýýar edilip goýulypdyr. («Mydam taýýar» gazeti)


Duş gelýän formalary
  • nahalda
  • nahallar
  • nahallara
  • nahallary
  • nahallarymdan
  • nahallaryna
  • nahallaryny
  • nahallarynyň
  • nahallaryň
  • nahallaryňyzy
  • nahaly
  • nahalym
  • nahalymdyr
  • nahalyn
  • nahalyna
  • nahalyny
  • nahalynyň
  • nahalyň