mirasçy mi‧ras‧çy at

[mi:ra:sçy]

  1. Miras düşýän adam, mirasdüşer, mirasdar.

    • Mirasçy aljyraňňylyk bilen oňa sag bol aýtdy. (A. S. Puşkin, Saýlanan eserler)

  2. Öňden gelýän bir işi, ideýany dowam etdiriji.