[la:m-ji:m]
Geplemän durmak, dilini ýarman oturmak, sessiz-üýnsüz bolmak.
Bir sypatlaryny üýtgetmän, lam-jim bolup, sessiz bolup, sessiz-üýnsüz durdular. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)
Oba itleri hem häzir lam-jim bolup dymyşdylar. (A. Gowşudow, Powestler we hekaýalar)