kyýamat ky‧ýa‧mat

[kyýa:mat]

  1. Dini söz Dünýäniň soňy, ahyrzaman.

  2. Göçme manyda Başa düşen agyr ýagdaý, waka, iş.

    • Waý meniň başymda şu gün kyýamat! -- diýip ses edýär. (A. Durdyýew, Saýlanan eserler)

    • Ýagmyr, bir gün olar başyňyza kyýamat gopdurarlar. («Sowet edebiýaty» žurnaly)

kyýamat ahyry

Ömür baky, hiç haçan, hiç wagt, ölýänçäň.


Duş gelýän formalary
  • kyýamat-da
  • kyýamata
  • kyýamatda
  • kyýamatdan
  • kyýamatdyr
  • kyýamatlygyň
  • kyýamatlyk
  • kyýamaty
  • kyýamatyň