kowmak işlik

1. Yzyna düşmek, yzyndan ylgamak, gitmek, kowalamak.

   • Gorkagy kowsaň, batyr bolar. (nakyl)

2. Bir ýerden ýa-da bir jaýdan mejbury ýagdaýda çykaryp goýbermek.

   • Emma öz keşbinden doýup bilenok, Aýnaň ýandan kowup, aýryp bolanok. («Tokmak» žurnaly)

   • Meni kowdy boş peliňden, Şu käriňi goýgun indi. (Ata Salyh, Saýlanan eserler)

3. Wezipeden, işden, okuwdan we ş. m. boşatmak, çykarmak.

4. Sürüp äkitmek sürüp gitmek, sürmek.

   • Ol sagylýan düýeleri örä kowdy.