kibit ki‧bit

Egin, gerden, boýun.

  • Sowukda kibtini gysyp, iki sany ýetim çaga, Çykyp gidýar ertir bilen, çöplemejik çöplemäge. (Çary Aşyr, Poemalar)


Duş gelýän formalary
  • kibitlerini