kemal ke‧mal at

[kema:l]

kemala gelmek

  1. Kämillik ýaşyna ýetmek, ýetişmek.

    • Abaý ulaldy, kemala geldi. («Sowet Türkmenistanynyň Aýallary» žurnaly)

    • Bir wagt kemala geldiň-le, balam! («Sowet edebiýaty» žurnaly)

  2. Ýetişmek, bişmek.

    • Ekin kemala galipdir.

kemala getirmek

Ösdürip ýetişdirmek, ekläp saklamak, ulaltmak.

  • Çünki eneler ekläpdirler, saklapdyrlar, kemala getiripdirler. (A. Durdyýew, Saýlanan eserler)