kejeleşmek ke‧je‧leş‧mek işlik

Kejine gaýtmak, biriniň tersine gitmek, sene-mene edişip durmak, jedelleşmek.

  • Öz ogly ýaly adam bilen kejeleşmegi özüne uslyp bilmedi. (N. Pomma, Taýlak hyzzyn)

  • Onuň bilen kejeleşip oturmagy uslyp bilmedi. («Sowet edebiýaty» žurnaly)


Duş gelýän formalary
  • kejeleşdi
  • kejeleşen
  • kejeleşip
  • kejeleşipdir
  • kejeleşmegi
  • kejeleşmegin
  • kejeleşmek
  • kejeleşmekden
  • kejeleşmäniň
  • kejeleşýän