kejeňek ke‧je‧ňek

Hiç kimiň aýdan -- diýenine gulak asmaýan, öz diýenini edýän, kesir.

  • Her şeýle kejeňegi hem yryp bolarmy. («Türkmen pýesalary»)

  • Adam diýeniň beýle garagol, kejeňek bolmaz. («Görogly» eposy)

Ýazuw düzgüni

Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -räk goşulmasy goşulanda, sözüň soňundaky dymyk çekimsiz degişli açyk çekimsizine öwrülýär.

Meselem kejeňek - kejeňegi.


Duş gelýän formalary
  • kejeňegi
  • kejeňekligini