[keba:p]
Otda bişirilen kakmaç et, çişlik.
Ol ýolagçylara ilki çaý, soňra bolsa owlak etinden kebap edip berdi. («Sowet edebiýaty» žurnaly)
Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -rak goşulmasy goşulanda, sözüň soňundaky dymyk çekimsiz degişli açyk çekimsizine öwrülýär.
Meselem kebap - kebaby.