kebşirli keb‧şir‧li

[kebşi:rli]

  1. Sepli-seplenen.

  2. Göçme manyda Ýerbe-ýer, öz ýerinde, ýerli-ýerinde (saz hakda).

    • Bä, her ýerde kebşirli söze çeper adamlar bar-ow! -- diýip, kellesini yralap tassyklady. (A. Durdyýew, Saýlanan eserler)


Duş gelýän formalary
  • kebşirlem