karar ka‧rar 1 at

[kara:r]

Hökümet tarapyndan çykarylýan ýa-da köpçülikleýin kabul edilýän buýruk.

karara gelmek

Belli bir netijä gelmek.

karar ka‧rar 2 at

[kara:r]

Sabyr, çydam, takat.

  • Biri-birlerini görmeseler, ýürekleri karar bermezdi. (A. Durdyýew, Saýlanan eserler)

  • Bir ýerde durmaga kararym ýetmän, iki ýana zowzuldap ýörün. (B. Pürliýew, Ilkinji gün)

Duş gelýän formalary
  • karara
  • kararam
  • kararda
  • karardan
  • karardy
  • karardygyny
  • karardyr
  • kararlar
  • kararlara
  • kararlarda
  • kararlardan
  • kararlary
  • kararlarymyz
  • kararlaryna
  • kararlarynda
  • kararlaryndan
  • kararlaryny
  • kararlarynyň
  • kararlaryň
  • kararly
  • kararlylyk
  • kararsyz
  • kararsyzlygy
  • kararsyzlyk
  • karary
  • kararydyr
  • kararym
  • kararymy
  • kararymyz
  • kararymyza
  • kararymyzy
  • kararyna
  • kararynda
  • kararyndan
  • kararyny
  • kararynyň
  • kararyň
  • kararyňy
  • kararyňyz
  • kararyňyza
Sözlük geziji