[kana:gat]
Sabyr, çydam, takat.
Onuň ýoklugyna kanagat edip oturybilmediler. («Görogly» eposy)
Gözel Annagulynyň ýüregine kanagat berjek bolup: --Annaguly, gyzyň-a gowusyny alýaň -- diýdi. (A. Durdyýew, Saýlanan eserler)
Ýalňyş barada habar ber Söz hödürle
Sözlükde tapmadyk sözüňizi bize hödürläň we biz onuň düşündirişini tapmaga synanyşarys.