kaklyşmak kak‧lyş‧mak işlik

  1. Sähelçe degmek, galtaşyp geçmek, galtaşmak, süýkeşmek.

    • Awtomobil agaja kaklyşman geçip gitdi. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

    • Piliň ýüzi gapynyň ýokarky işigine degip, sapy özüne gyltyz kaklyşan ýigidi entetdi. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

    • Bir oglana at toýnagy kaklyşyp, ony honda zyňyp goýberdi. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

  2. Göçme manyda Golaýlaşmak, ýakynlaşmak.

    • Kaklyşsa garbap aljak.

göze kaklyşmak

seret göz

  • Ýaşyl ýapraklaryň arasy bilen göze kaklyşýan ýek-tük ak pamyklar ýylpyldaşýardy. (B. Kerbabaýew, Aýsoltan)

  • Ol hem meni gözi kaklyşandan tanady. (N. Pomma, Taýlak hyzzyn)

  • Onuň gözleri derrew Baýrama kaklyşdy. (A. Durdyýew, Saýlanan eserler)

kirpigiň kaklyşmazlyk

Hiç ýatmazlyk, uklamazlyk, irkilmezlik.


Duş gelýän formalary
  • kaklyşan
  • kaklyşanda
  • kaklyşandan
  • kaklyşandygyny
  • kaklyşanyny
  • kaklyşaryn
  • kaklyşdy
  • kaklyşmak
  • kaklyşman
  • kaklyşmazdy
  • kaklyşmazlyk
  • kaklyşsa
  • kaklyşyp
  • kaklyşypdyr
  • kaklyşýan
  • kaklyşýar
  • kaklyşýardy