[kabu:l]
Makul bilinmek, ykrar edilmek; göterilmek.
Eliňe almak, almak.
Hatyja meniň beren narlarymy kabul etdi.
Bir zadyň hataryna girizmek, sanyna goşmak, işe, okuwa we şuňa meňzeşlere götermek.
Ony öwrenje işgärler hatarynda fabrige işe kabul etdi. (N. Saryhanow, Saýlanan eserler)
Gulluk wezipäň boýunça kabinetiňe ýa öýüňe gelmäge ygtyýar bermek.
Hökümet başlygy uzak ýerden gelen myhmanlary kabul etdi.
Köpçülik bolup tassyk etmek, özüň makul bilmek, ykrar etmek, razylaşmak.
Karar kabul etdiler.
Nazara almak, göz öňünde tutmak.
Şuny dostlukly maslahat hökmünde kabul edersiňiz diýip umyt edýäris.
Alyş-beriş etmeklik netijesinde bir zadyň jogapkärçiligini öz üstüňe almak, «aldym» etmek.
Sagaldyjy, şypa beriji zat hökmünde peýdalanmak.
Wraçyň maslahaty boýunça howa, gün, suw wannalaryny kabul etdim.