jellat jel‧lat

[jella:t]

  1. Könelişen söz Ölüm jezasy baradaky hökümi ýerine ýetirýän adam.

  2. Ganhor, zalym, jebir ediji.

    • Gan içen jellatlar pyçagyn ýalap, Kän kelle kesdiler köne döwürde. (Ata Salyh, Saýlanan eserler)

Ýazuw düzgüni

Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -rak goşulmasy goşulanda, sözüň soňundaky dymyk çekimsiz degişli açyk çekimsizine öwrülýär.

Meselem jellat - jellady.


Duş gelýän formalary
  • jellada
  • jelladam
  • jellady
  • jelladym
  • jelladyna
  • jelladynyň
  • jelladyň
  • jelladyňa
  • jellatdan
  • jellatdygyňy
  • jellatdyr
  • jellatlar
  • jellatlara
  • jellatlardan
  • jellatlardygy
  • jellatlary
  • jellatlarydyr
  • jellatlarymyň
  • jellatlaryna
  • jellatlaryndan
  • jellatlaryň
  • jellatlygy
  • jellatlyk
  • jellatlykda