heniz he‧niz

[heni:z]

Häzire çenli, şu çaka deňiç, entek, şindi, häli.

  • Ýok, ol heniz gelenok. (A. Gowşudow, Powestler we hekaýalar)

  • Onuň heniz görmedik jaýlary oňa örän geň bolup görünýärdi. (A. Durdyýew, Saýlanan eserler)

  • Aýylganç bombalaryň oýup taşlan ýerleri heniz oňly tekizlenenok. («Sowet edebiýaty» žurnaly)


Duş gelýän formalary
  • heniz-de
  • henize
  • henizem
  • henizler
  • henizlerem