hekim he‧kim

[heki:m]

  1. Könelişen söz Tebipçilik edýän adam, tebip, wraç, doktor.

  2. Parasatly, paýhasly.

    • Ol «Lukman hekimden hem zor eken» diýerdi. (B. Seýtäkow, Döwürdeşler)


Duş gelýän formalary
  • hekimden
  • hekime
  • hekimem
  • hekimi
  • hekimine
  • hekiminiň
  • hekimiň
  • hekimleri
  • hekimleriň
  • hekimli
  • hekimlik