[gara:mat]
Başga birine jogapkärlik, özge üçin ýazyk, günä, töhmet, garalyk.
Ölse garamatyny men çekeýin. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)
Sen bir uly gyz, men bolsam bir garry adam. Iliň garamatyndan çekinmän duramok. (N. Pomma, Sebäbini soň bildim)
Ýalňyş barada habar ber Söz hödürle
Sözlükde tapmadyk sözüňizi bize hödürläň we biz onuň düşündirişini tapmaga synanyşarys.