güman gü‧man at

[güma:n]

Bir zat dogruda edilýän çak etmek, pikir etmek, pikir edip çaklamak.

  • Dogry, ýüz keşbinden hem güman etmek bolýar. (A. Gowşudow, Mähri-Wepa)

  • Gije üzüm iýmäge çykan kirpidir güman etdiler. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)

Duş gelýän formalary
  • güman-da
  • gümana
  • gümanady
  • gümanadyr
  • gümanam
  • gümanda
  • gümandan
  • gümandyr
  • gümanlara
  • gümanlary
  • gümanly
  • gümanlylyk
  • gümansyz
  • gümansyzdy
  • gümansyzdyr
  • gümansyzlyk
  • gümany
  • gümany-da
  • gümanym
  • gümanymy
  • gümanymyz
  • gümanyna
  • gümanynyň
  • gümanyň
  • gümanyňam
Sözlük geziji