gülgün gül‧gün

Öwsün atýan gyzyl reňk, narynjy reňk.

  • Gülgün ýüzüne günüň nury dökülen, Gezip gördüm şagalaňly zol bilen. (N. Pomma, Saýlanan eserler)

  • Altyn käse gülgün şerap, içiler, meýdan içinde. Söweş meýdanynda bary gylawly gollary naýzaly, gülgün ýalawly. («Görogly» eposy)


Duş gelýän formalary
  • gülgündi
  • gülgüne
  • gülgünedir