[güla:la-güllük]
Uruş-sögüşsiz, oňatlyk, parahatlyk, asudalyk.
Üç-dört aýlap hemmesi gülala-güllük boldy. (M. Ý. Lermontow, Biziň zamanymyzyň gahrymany)
Siz obadan arkaýyn boluň! Bu ýerler gülala-güllük. (H. Ysmaýylow, Powestler)
Bütin ilat gülala-güllük. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)
Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -räk goşulmasy goşulanda, sözüň soňundaky dymyk çekimsiz degişli açyk çekimsizine öwrülýär.
Meselem gülala-güllük - gülala-güllügi.