güýmenmek güý‧men‧mek işlik

  1. Bir iş bilen meşgul bolmak.

    • Aýna şolwagt öýüň töründe güýmenip oturdy. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

    • Öýde orta ýaşa ýakinlaşan bir aýaldan başga jandar ýokdy, oi bir işe güýmenip oturdy. (A. Gowşudow, Saýlanan eserler)

  2. Wagt geçirmek, eglenmek.

    • Ownuk-uşak zat aljak bolup güýmenmek.

Duş gelýän formalary
  • güýmendi
  • güýmendik
  • güýmendiler
  • güýmendim
  • güýmenem
  • güýmenen
  • güýmenenden
  • güýmeneniniň
  • güýmenenler
  • güýmener
  • güýmenerdiň
  • güýmenere
  • güýmenerler
  • güýmenersiň
  • güýmeneýin
  • güýmenip
  • güýmenjek
  • güýmenmedi
  • güýmenmegini
  • güýmenmek
  • güýmenmeli
  • güýmenmeseler
  • güýmenmäge
  • güýmenmän
  • güýmensin
  • güýmenäýseň
  • güýmenýän
  • güýmenýänçä
  • güýmenýär
  • güýmenýärdi
  • güýmenýärdiler
  • güýmenýärkä
  • güýmenýärler
Sözlük geziji