güýmemek güý‧me‧mek işlik

Dürli sebäp, bahana we ş. m. zatlar bilen eglemek, wagtyňy geçirmek, ünsüňi özüňe çekmek.

  • Birden çolarak wagt duş gelip, Mehinti ony güýmedi. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

  • Aman, bar sen olary birneme güýme! (G. Muhtarow, G. Seýitliýew, Kümüş gapyrjak)


Duş gelýän formalary
  • güýmedi
  • güýmediňiz
  • güýmejek
  • güýmemek
  • güýmemekdir
  • güýmemekçi
  • güýmemelidi
  • güýmemäge
  • güýmese
  • güýmesem
  • güýmeýän
  • güýmeýär
  • güýmeýärdi
  • güýmäniňe
  • güýmänler
  • güýmäp
  • güýmäň