göwünli-göwünsiz gö‧wün‧li-gö‧wün‧siz

Çala göwünli, meýilli-meýilsiz, islegsiz, höwessiz.

  • Ol ballynyň göwünli-göwünsiz: -- Men giderin! -- diýen sözini kesip: --Ýok, kaka, men gitjek! diýdi. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)