erkin er‧kin

Azat, erkana, dynçlykda.

• Halkyň erkin durmuş ugrunda alyp barýan göreşini wasp edýär. («Görogly» eposy)

• Erkin hem başyny ýokary göterip ýaşamaga höweslenýärdi. (M. Ibrahimow, Ol gün geler)

• Erkin ýaşamak isleýärin. (G. Muhtarow, G. Seýitliýew, Çopan ogly)

Mejbur edilmedik, öz ygtyýarly, öz islegi boýunça.

• Özüňi erkin alyp barmalydy. (M. Ibrahimow, Ol gün geler)

Kynçylyksyz, birkemsiz, ýeňillik bilen.

• Ol nemes dilinde we fransuz dilinde örän erkin gepläp, her bir sözi salykatlylyk bilen oýlanyp aýdýardy we saldamlap görýärdi. («Sowet edebiýaty» žurnaly)