ereşmek e‧reş‧mek işlik

Bir işi amala aşyrmakda tutanýerli, gaýduwsyz, öz diýenli; kesir.

  • Örän erjel we işe pugta bişişen gyzlar bu meýdany düzläp başladylar. (B. Gurbanow, Duşuşyk)

  • Bular aýgytly, erjel adamlar. (M. Ibrahimow, Ol gün geler)

  • Erjel hem synçy göz bilen oňa garaýardylar. (M. Ibrahimow, Ol gün geler)

  • Ol örän erjel. («Mydam taýýar» gazeti)


Duş gelýän formalary
  • ereşýän