erbetleşmek er‧bet‧leş‧mek işlik

  1. Ýaramaz bolmak, murdar bolmak, ýaramazlaşmak.

    • Emma howanyň erbetleşmegi Durdyny ynjalyksyzlandyrmady. (K. Jumaýew, Dört dogan)

  2. Beterlemek, peselmek.

    • Gaýta gijara onuň haly has hem erbetleşdi. (M. Ibrahimow, Ol gün geler)

    • Durdyýewiň haly erberleşip, iň ýokary derejesine ýetdi. («Sowet edebiýaty» žurnaly)


Duş gelýän formalary
  • erbetleşdi
  • erbetleşdir
  • erbetleşendigine
  • erbetleşendigini
  • erbetleşeninden
  • erbetleşenine
  • erbetleşenini
  • erbetleşer
  • erbetleşip
  • erbetleşipdi
  • erbetleşipdir
  • erbetleşmegi
  • erbetleşmegine
  • erbetleşmeginiň
  • erbetleşmek
  • erbetleşmeli
  • erbetleşmese
  • erbetleşmesi
  • erbetleşmän
  • erbetleşse
  • erbetleşýän
  • erbetleşýändiginden
  • erbetleşýänligi
  • erbetleşýär