epilmek e‧pil‧mek işlik

  1. Epin emele gelmek, epin tutmak, gasyn atmak.

    • Onuň köýnegi epilipdir.

  2. Duga formasynda bolmak, egilmek, bükülmek, eplenmek.

    • Ol epilip salam berdi. (G. Kulyýew, Köpetdagyň aňyrsynda)

    • Dyzlary oňly epilmeýäni üçin, gar üstünde daban yzy däl-de, birhili goşalanyp süýrenen yz galýardy. (B. Kerbabaýew, Nebitdag)


Duş gelýän formalary
  • epildi
  • epilen
  • epilende
  • epiler
  • epilibem
  • epilip
  • epilipdir
  • epiljek
  • epilme
  • epilmegi
  • epilmegine
  • epilmegini
  • epilmegiň
  • epilmejek
  • epilmek
  • epilmekligi
  • epilmeler
  • epilmesi
  • epilmeýäni
  • epilmäni
  • epilmäniň
  • epilse
  • epilýän
  • epilýänçä
  • epilýär