ejizlemek e‧jiz‧le‧mek işlik

[eji:zlemek]

  1. Güýçden-gurpdan düşmek, güýç-kuwwaty az bolmak, güýçsüz bolmak, ysgynsyz bolmak.

    • Kempiriň şeýle ejizläp ýatmagyna dözmän, ony öz jaýyna alyp barýar. («Görogly» eposy)

    • Ylaýta-da Kerimiň eline düşen ejizläpdir. (B. Soltannyýazow, Kümüş)

    • Üzülen, ejizlän ýerlerini ýaňadandan sepledi. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

  2. Göçme manyda Pese düşmek, asgynlamak, gowşamak.

    • Hiç wagt şeýle ýagdaýa düşmändi, hiç wagt şeýle ejizlemändi. («Sowet edebiýaty» žurnaly)

    • Sen beýle ejizleme! (N. Pomma, Egri eýikmez)

    • Çaknyşyk netijesinde Reýhan ejizleýär. («Görogly» eposy)

    • Uludan demini aldy-da, boýnuny burup, ejizlän ýaly boldy. (A. Durdyýew, Saýlanan eserler)

  3. Göçme manyda Hor ýagdaýda bolmak, biçäre halda bolmak.

    • Ol soňky wagtlarda has ejizledi.


Duş gelýän formalary
  • ejizledi
  • ejizleme
  • ejizlemegine
  • ejizlemegini
  • ejizlemek
  • ejizlemeklik
  • ejizlemeli
  • ejizlemese
  • ejizlemeseň
  • ejizlemez
  • ejizlemezlik
  • ejizlemäge
  • ejizlemän
  • ejizlemändi
  • ejizlemäň
  • ejizleseň
  • ejizleýändigimi
  • ejizleýändigini
  • ejizleýäniň
  • ejizleýäniňi
  • ejizleýär
  • ejizlämok
  • ejizlän
  • ejizlände
  • ejizländir
  • ejizlänimi
  • ejizlänini
  • ejizläp
  • ejizläpdi
  • ejizläpdir
  • ejizlär
  • ejizlärli