ejir e‧jir at

Fiziki ýa-da ahlaky, ruhy taýdan bolan horluk, jebir, azap, jepa, sütem.

  • Onuň ýüzünde ruh ýok, biçäre gözleri hasrat hem ejirden doldy. (G. Kulyýew, Köpetdagyň aňyrsynda)

  • Meniň dilim seniň bize berýän ejirleriňden uzyn däldir. (B. Seýtäkow, Gyz salgydy)

  • Köplere ejirdiň azlara rähnet. Bütin taryh baýy, eý beýik zähmet. (A. Kekilow, Söýgi)

Ýazuw düzgüni

Soňuna çekimli sese başlanýan goşulma goşulanda, ikinji bogundaky dar i çekimlisi düşürilip ýazylýar.

Meselem ejir - ejri.

ejir çekmek

Horlukda gün geçirmek, hor bolmak, azap, jepa çekmek.

  • Gara günde garyplygyň ejrini öz gerdenim bilen çekendirin. (G. Gurbansähedow, Enesiniň ýumuşlary)

  • Men pahyr ejir çekip, çölde goýun üstünde. (A. Kekilow, Saýlanan eserler)

  • Kapaslykdan ejir çeken adam ýaly, öwhüldäp dem aldy. (G. Kulyýew, Köpetdagyň aňyrsynda)


Duş gelýän formalary
  • ejirde
  • ejirden
  • ejirdiň
  • ejirler
  • ejirlerden
  • ejirlere
  • ejirleri
  • ejirlerini
  • ejirleriňden
  • ejirli
  • ejirsiz