egremçe eg‧rem‧çe

  1. Dogry bolmadyk, gyşygrak, towlanybrak gidýän (uzynlyk, kiçiräk egri ýol).

    • Ol özüniň gara dor atyny obanyň ortasyndan geçýän egremçe köçe bilen sürüp gelýän wagty: --Haý, demirçi gardaş, how! -- diýip seslendi. (A. Gowşudow, Powestler we hekaýalar)

    • Indi onuň gapdalyndan geçýän egremçe köçe bilen baraňda, geň görýärsiň. (A. Gowşudow, Saýlanan eserler)

    • Batgalagyň içinden kiçijik egremçe köçe bilen baraňda, geň görýärsiň. (A. Gowşudow, Mähri-Wepa)

    • Maşyn egremçe köçelerden aýlanyp-dolanyp ýöredi.

  2. Göçme manyda Dar halka (ýüzük).


Duş gelýän formalary
  • egremçede
  • egremçeden
  • egremçesi
  • egremçesine
  • egremçesiniň